Treinen verdwalen niet is een ontroerend en poëtisch boek, dat de reis van een vrouw volgt die haar eigen leven opnieuw moet vinden na het verlies van haar partner. Het verhaal neemt de lezer mee op een symbolische reis waarin de hoofdpersoon, verward en verdrietig, probeert haar weg te vinden in een wereld die zich steeds verder van haar lijkt te verwijderen. De trein, als metafoor voor richting en bestemming, speelt een centrale rol in het boek, terwijl de vrouw zich in een diep rouwproces bevindt en tegelijkertijd probeert haar verleden los te laten.
Door haar zoektocht naar antwoorden en haar pogingen om verder te gaan, komt ze in contact met andere mensen, die elk een stukje bijdragen aan haar zelfontdekking en helingsproces. Treinen verdwalen niet is een verhaal over verlies, veerkracht en de moed om weer vooruit te kijken, zelfs als de weg onzeker lijkt. Het boek verkent de impact van rouw, de complexiteit van emoties en de betekenis van het vinden van een nieuwe richting in het leven.
Dit is een verhaal dat de lezer aanzet tot reflectie over de persoonlijke reis die we allemaal maken, en hoe we, ondanks de onzekerheid, altijd kunnen blijven hopen op een nieuwe bestemming.